สวัสดีครับ ผมชื่อ เด็กชายปริญญา หรือ ข้าวปั้น กำลังศึกษาอยู่ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งเป็นโรงเรียนขนาดเล็กในชุมชน อยู่ใกล้บ้าน ทำให้ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายของครอบครัว โดยเฉพาะ คุณยายที่เป็นผู้ดูแลผม
 

 

ชีวิตของผม ไม่เหมือนเด็กคนอื่น เพราะผม สูญเสียคุณแม่ในปี พ.ศ. 2562 และคุณพ่อในปี พ.ศ. 2564 สำหรับผม การสูญเสียทั้งสองท่านในเวลาไล่เลี่ยกันเป็นเรื่องที่ยากที่จะทำใจยอมรับได้ แต่ผมต้องยอมรับและเดินหน้าต่อไป ปัจจุบันผมอาศัยอยู่กับ คุณยายและคุณน้า ซึ่งช่วยดูแลผมให้เติบโตมาอย่างดีที่สุด

 

คุณยายของผมอายุมากแล้ว แต่ก็ยังต้องทำงาน รับจ้างตัดอ้อย ได้ค่าจ้างวันละ 100-200 บาท เพื่อหาเลี้ยงครอบครัวส่วนคุณน้าก็ช่วยทำงานอีกทางเพื่อช่วยหารายได้จุนเจือครอบครัว ครอบครัวของผมยากจนมาก ผมพยายาม ประหยัดค่าขนมให้เหลือเงินเก็บวันละ 10-20 บาท โดยห่อข้าวจากบ้านไปกินที่โรงเรียน แล้วนำเงินที่เหลือหยอดกระปุกไว้ใช้ยามจำเป็น เพื่อไม่ต้องขอเงินจากคุณยายเพิ่มเติม

 

 

ทุกวันหลังเลิกเรียน ผมจะช่วย ทำงานบ้าน เพื่อแบ่งเบาภาระของคุณยาย และในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ผมจะไปช่วยคุณยายทำงาน เพื่อหารายได้เพิ่มเติม
แม้ชีวิตจะลำบาก ผมก็ยัง รักการเรียน วิชาที่ผมชอบคือ ภาษาไทย วิทยาศาสตร์ และสังคมศึกษา ส่วนเวลาว่าง ผมชอบ วาดภาพ อ่านหนังสือธรรมะ และหนังสืออื่น ๆครับ
 

 

ผม อยากเป็นครู เพราะอยากสอนเด็กๆให้มีความรู้ และเป็นอาชีพที่มั่นคง สามารถทำให้ครอบครัวของผมมีชีวิตที่ดีขึ้น ผมรู้ว่าความจนมันน่ากลัว ถ้าไม่พยายามทำอะไร ก็จะไม่มีอะไรดีขึ้น
หากผมได้รับทุนการศึกษา ผมจะตั้งใจเรียนต่อ จนจบมัธยมศึกษาตอนปลาย และใช้ทุนนี้ อย่างคุ้มค่าที่สุด เพื่อทำให้ ความฝันของผมเป็นจริง ต่อไปครับ