ชาญณรงค์ อายุ 12 ปี กำลังเรียนอยู่ชั้นป.6 กับคุณพ่อ คุณแม่ และพี่ชายที่กำลังเรียนอยู่ชั้นม.5
คุณพ่อของผมทำงานเป็นลูกจ้างติดตั้งสายไฟ โดยรับค่าจ้างวันละ 300 บาท แต่คุณพ่อป่วยเป็นโรควัณโรคเรื้อรัง รักษาตัวมาแล้วกว่า 6 เดือนแต่ยังไม่หายขาด ทำให้ท่านไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ ต้องพบแพทย์และรับการรักษาอย่างต่อเนื่อง ส่วนคุณแม่ของผมเป็นพนักงานเสิร์ฟอยู่ในร้านอาหารและร้านกาแฟ โดยมีรายได้วันละ 266 บาท ซึ่งเป็นรายได้หลักที่ใช้จ่ายในครอบครัวครับ ในบ้านของผมยังมีพี่ชาย 2 คน พี่ชายคนที่ 1 จบการศึกษาระดับ ม.3 ตอนนี้ทำงานรับจ้างทั่วไป ส่วนพี่ชายคนที่ 2 กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5 ครับ
ชาญณรงค์กับคุณตาและคุณยายอายุ 62 ปีทั้งคู่ ที่สุขภาพไม่แข็งแรง จึงไม่ได้ทำงาน และมีรายได้เพียงเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุคนละ 600 บาทต่อเดือน
ถึงแม้ครอบครัวของผมจะมีหลายคน แต่ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในบ้านก็สูงมาก เพราะผมกับพี่ชายต้องไปโรงเรียนทุกวัน ซึ่งทำให้คุณแม่ต้องทำงานหนักมากเพื่อให้พวกเราทั้งหมดมีชีวิตอยู่รอดได้ และบ้านที่พวกเราอาศัยอยู่ยังเป็นห้องเช่าที่มีห้องแค่ห้องเดียว ค่าเช่ารายเดือน 1,400 บาท จึงต้องใช้ชีวิตอย่างประหยัดมากๆ ครับ
แม้ชีวิตจะยากลำบาก แต่ผมยังไม่ยอมแพ้ครับ ผมฝันอยากเรียนต่อในระดับชั้น ม.1 ยังไม่อยากขาดโอกาสทางการศึกษาทั้งที่พี่ชายคนที่ 1 ต้องหยุดเรียนหนังสือไปแล้ว หลังจากเรียนจบ ม.3 ผมตั้งใจจะเรียนต่อสายอาชีพ เพื่อหางานทำเลี้ยงครอบครัวในอนาคต
แม้ชีวิตจะยากลำบากแต่ชาญณรงค์ก็ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาจึงสมัครขอรับทุนเพื่อเรียนต่อให้จบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อนำวุฒิไปเรียนต่อสายอาชีพ
ถ้าผมได้รับทุนการศึกษา ผมจะนำไปใช้เพื่อช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายในการเรียนของผม เช่น ค่าเทอม ค่าอาหารกลางวัน ค่าทำรายงาน และค่าใช้จ่ายอื่นๆ เพื่อให้ผมสามารถเรียนต่อได้จนจบ ม.3 จะได้เอาวุฒิไปสอบเรียนต่อไปในระดับที่สูงขึ้นครับ
"การได้รับทุนการศึกษาจะเป็นโอกาสที่ทำให้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้นและไม่ต้องลำบากเหมือนพ่อแม่"
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่พิจารณาให้โอกาสผมครับ ผมสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้เสียโอกาสนี้ครับ
| 
