น้องเนยเป็นโรคโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ต้องให้แม่ช่วยเหลือตลอดเวลา

หนูเริ่มป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ป.2 แม่ต้องลาออกจากงานเพื่อคอยรับส่งหนูไปโรงเรียน แม่จะอยู่ที่โรงเรียนกับหนูตลอด คอยพยุงพาหนูเข้าห้องน้ำ เดินขึ้นลงบันได ในตอนแรกหนูยังพอจะเดินด้วยตัวเองได้บ้างแต่พอหนูขึ้นชั้น ป.5 อาการของโรครุนแรงขึ้น หนูไม่สามารถลุกเดินเองได้ เคลื่อนไหวร่างกายลำบากมาก เวลานั่งก็จะนั่งไม่ได้นานเพราะไม่สามารถทรงตัวเองได้ เวลานอนตอนกลางคืนจะรู้สึกปวดมาก หนูสามารถเขียนหนังสือได้ และกินอาหารเองได้ แต่ต้องอาศัยแม่และพ่อจัดเตรียมสิ่งของมาวางไว้ให้ใกล้ๆ ค่ะ 

 

น้องเนยเรียน และเขียนหนังสือได้ แต่ก็เคลื่อนไหวตัวเองลำบากมาก

 

ดังนั้นโรงเรียนจึงอนุญาตให้หนูเรียนอยู่ที่บ้าน และช่วงนี้โรคโควิดระบาดทำให้โรงเรียนปิด พ่อจะไปรับแบบฝึกหัดจากคุณครูที่โรงเรียนเป็นประจำทุกสัปดาห์ หนูจะอ่านหนังสือและทำแบบฝึกหัดอยู่ที่บ้าน เวลาไม่เข้าใจจะถามแม่หรือจดคำถามเอาไว้ถามคุณครูประจำชั้นที่จะมาเยี่ยมที่บ้านทุกสัปดาห์

 

น้องเนย พร้อมพ่อและแม่ ที่คอยรัก และช่วยเหลือทุกอย่าง

 

ในอนาคตอยากเรียนต่อมัธยมปลาย และเข้ามหาวิทยาลัย เพราะหนูอยากเป็นหมอค่ะ อยากรักษาเด็กที่ป่วยเป็นโรคเดียวกับหนูให้หายป่วยสามารถไปโรงเรียนได้ตามปรกติ ได้เจอเพื่อนๆและคุณครูที่โรงเรียนค่ะ หนูอยากได้ทุนการศึกษานี้มากค่ะเพราะที่บ้านยากจน รายได้ของพ่อเพียงคนเดียวบางครั้งก็ไม่พอเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับการเรียนของหนู แม่ก็ไม่สามารถออกไปหางานทำได้เพราะต้องดูแลหนูตลอดเวลา หากได้รับทุนการศึกษาหนูจะนำไปให้แม่เพื่อเก็บเป็นค่าใช้จ่ายในเรื่องการเรียนของหนู ซื้อหนังสือ อุปกรณ์การเรียน

 

สุดท้ายนี้หนูขอขอบคุณท่านผู้ใหญ่ใจดีที่เมตตามอบเงินเป็นทุนการศึกษาให้กับหนูค่ะ ถึงหนูจะพิการไม่สามารถเดินได้แต่หนูอยากเรียนหนังสือให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ หนุคิดอยู่เสมอว่าจะไม่ท้อแท้ และมีความหวังว่าสักวันหนึ่งหนูจะหายแล้วกลับมาใช้ชีวิตตามปรกติได้อย่างเมื่อก่อนค่ะ