น้องดิว อาศัยอยู่กับตายาย และญาติๆ ในบ้านหลังน้อย
พ่อของผมเสียชีวิตจากเหตุการณ์ไม่สงบใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เมื่อประมาณ 8 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมอายุเพียง 1 ขวบ แม่เล่าให้ฟังว่าคนร้ายได้บุกเข้ามายิงพ่อในบ้านขณะที่ทุกคนในครอบครัวกำลังนั่งดูทีวี ทำให้ผมต้องเสียคุณพ่อไปตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ แม่จึงต้องออกจากบ้านไปหางานทำ เพื่อหาค่าใช้จ่ายภายในบ้านและค่าเล่าเรียนของผม และพี่ชาย
กิจวัตรประจำวันของน้องดิว คือช่วยงานตาและยายเท่าที่จะทำได้
พี่ชายของผมจบการศึกษาเพียงแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 แล้วก็ไม่ได้เรียนต่อ เพราะทางบ้านไม่มีเงินส่งเสีย ตอนนี้พี่ชายของผมอายุ 17 ปี ยังคงอาศัยอยู่กับตายายไม่มีอาชีพเป็นหลักแหล่ง รับจ้างกรีดยาง และเก็บขี้ยางหาเลี้ยงตัวเองในแต่ละวัน
แม่ของน้องดิวจำเป็นต้องเดินทางไปหางานทำที่อื่น น้องดิวจึงต้องอาศัยอยู่กับตายาย
คุณครูได้มาเยี่ยมบ้านและเห็นความลำบากของที่บ้านผม จึงได้ให้ความช่วยเหลือโดยจ้างตากับยายให้ไปกรีดยางในสวนยาง แต่ในปัจจุบันดวงตาของตามองไม่เห็น ยายซึ่งอายุ 60 ปี ไม่สามารถเดินขึ้นเขาไปกรีดยางในสวนที่ห่างจากบ้านไปประมาณ 10 กิโลเมตรได้อีกต่อไป ตากับยายจึงเลิกกรีดยาง และมีรายได้จากเบี้ยคนชราที่รัฐให้ 2 คนรวมกันเดือนละ 1,200 บาทเท่านั้น
ผมชอบเรียนวิชาภาษาไทย และวิชาคณิตศาสตร์ ผมมีความฝันอยากเรียนให้จบอย่างน้อยระดับมัธยมศึกษา เพื่อจะได้มีอาชีพที่ดีในอนาคต และสามารถหาเลี้ยงตัวเอง และตากับยาย ให้ไม่ต้องลำบาก
น้องดิวมีความฝันอยากเรียนให้จบอย่างน้อยระดับมัธยมศึกษา จึงขอทุนเพื่อเรียนต่อ
|