|
2539 รวม 3 ปี ขณะนั้นผมเรียนอยู่ ชั้นมัธยมต้น ที่โรงเรียนบ้านนาโส่ (โรงเรียนขยายโอกาส) สังกัด สปอ.กุดชุม จังหวัดยโสธร ครับ
ในตอนนั้นผมเป็นเด็กนักเรียนที่มีฐานะยากจน ในช่วงที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม.ต้น หากไม่ได้รับทุนการศึกษาจากมูลนิธิ EDF ผมคงไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือเพราะพ่อไม่อยากให้เรียนต่อ เนื่องจากไม่มีเงินเพียงพอที่จะส่งเสีย พี่ชายของผมก็ไม่มีโอกาสได้เรียนต่อ
คุณภัทรพงศ์ อดีตนักเรียนทุนมูลนิธิ EDF ปี พ.ศ. 2537-2539
ปัจจุบันเป็นเจ้าพนักงานสัตวบาล สำนักงานปศุสัตว์จังหวัดยโสธร
พอได้รับทุนการศึกษาจากมูลนิธิ EDF ผมก็นำไปฝากที่ธนาคารโดยใช้ชื่อบัญชีของครูและชื่อผมเวลาเบิกถอนก็ใช้ชื่อร่วมทั้ง 2 คน ส่วนการใช้จ่ายเงินทุนการศึกษานั้น ผมจะเบิกเฉพาะในช่วงเปิดเทอมใหม่เทอมละ 500 บาท เพื่อเอาไปซื้อชุดนักเรียน สมุด หนังสือ เครื่องเขียน รองเท้า โดยผมจะไม่ใช้เงินทุนการศึกษาในทางอื่นนอกจากเรื่องการเรียน บางครั้งก็ไม่ได้เบิกมาใช้ เนื่องจากเป็นเด็กนักเรียนที่มีผลการเรียนดี คุณครูก็จะแจกชุดนักเรียนให้บ้าง สมุดหนังสือให้บ้าง ส่วนเงินทุนที่ได้มาก็เก็บไว้ในบัญชีธนาคาร แล้วนำมาต่อยอดเป็นทุนในการใช้จ่ายเพื่อสมัครสอบเรียนต่อมัธยมศึกษาตอนปลาย ในตอนนั้นผมเรียนจบชั้น ม.3 โดยได้เกรดเฉลี่ยสะสม 3.85 ครับ
พอจบชั้น ม.3 ผมได้เรียนต่อที่โรงเรียนประจำอำเภอคือ โรงเรียนกุดชุมวิทยาคม แต่บังเอิญมีหลวงพ่อที่พี่ชายของผมรู้จักเกิดป่วยไม่มีใครเฝ้า พี่ชายเลยเอาผมไปให้ช่วยดูแลท่านที่จังหวัดยโสธร ผมจึงมีโอกาสได้ไปสมัครสอบที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม (โรงเรียนประจำจังหวัดยโสธร) ผมสอบได้ และได้เรียนที่โรงเรียนนี้ ชื่อเสียงเด็กโรงเรียนบ้านนาโส่อย่างผมโด่งดังไปทั่วอำเภอกุดชุมเพราะผมเป็นคนแรกของอำเภอที่สอบเข้าโรงเรียนนี้ได้ ทำให้คุณครูที่โรงเรียน และพ่อแม่ภูมิใจในตัวผมเป็นอย่างมาก
คุณภัทรพงศ์ ขณะปฏืบัติงานลงพื้นที่ช่วยเหลืองานด้านสัตวบาล
ให้กับประชาชนในพื้นที่แถบภาคอีสาน
หลังจากจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายผมก็สอบเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ และมีโอกาสได้รับทุนการศึกษาสำหรับเด็กนักเรียนที่เรียนดีแต่ยากจนอีกเดือนละ 1,000 บาท เป็นเวลา 1 ปี ผมเรียนในโปรแกรมวิชาสัตวบาล คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และผมเรียนจบปริญญาตรี ปี พ.ศ. 2547 ครับ
ขณะนี้ผมทำงานที่ สำนักงานปศุสัตว์จังหวัดยโสธร ในตำแหน่งเจ้าพนักงานสัตวบาล ผมมีความยินดีปลื้มปิติเป็นอย่างมากที่ท่านผู้อุปการะทุนการศึกษาทำให้ผมประสมผลสำเร็จได้ในทุกวันนี้ หากไม่ได้ท่านผมอาจจะไม่มีวันนี้ก็ได้ หากเป็นไปได้ผมหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เจอท่านได้พูดคุย สอบถามสารทุกข์สุขดิบของท่าน และได้ตอบแทนพระคุณที่ผมมีโอกาสได้รับความเมตตาจากท่าน หวังว่าสักวันความฝันของผมจะเป็นจริง
| 
