ขวัญชัยและแม่ กับบ้านที่สร้างจากเศษไม้อัดเก่า  สังกะสีเก่า  และผ้าใบเก่า
 

แม่ของผม กับพ่อเลี้ยง เรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่  6  ท่านทั้งสองมีอาชีพรับจ้างทั่วไป มีรายได้ไม่แน่นอน แล้วแต่จะมีคนมาว่าจ้าง  เช่น ไปรับจ้างเลี้ยงและเฝ้าโค กระบือได้วันละ  50  บาท  ไปรับจ้างทอเสื่อได้ผืนละ  20  บาท  บางวันที่ไม่มีใครมาว่าจ้างพวกท่านก็ไปหาปลามาขาย ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง  รายได้ในแต่ละวันจึงได้ไม่มาก และไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายในบ้าน  เพราะเงินที่หามาได้ก็นำมาซื้อข้าวและอาหาร  เลี้ยงคนในครอบครัววันต่อวันเท่านั้น
 

ผมจะช่วยงานที่บ้านอยู่เสมอ เพื่อแบ่งเบาภาระของแม่ เท่าที่ผมพอจะช่วยได้เช่น  ล้างถ้วยจาน  นึ่งข้าว และผมยังชอบออกไปช่วยแม่รับจ้างเลี้ยงโคและกระบือในวันหยุดเสาร์ อาทิตย์อีกด้วย  ทุกๆวันผมจะตื่นมาโรงเรียนแต่เช้า พยายามตั้งใจเรียนให้เต็มที่ และรีบกลับบ้านในตอนเย็นเพื่อไปช่วยงานพ่อแม่ 
 

 

ขวัญชัยขณะออกไปช่วยผู้ปกครอง รับจ้างเลี้ยงสัตว์ในวันหยุด
           

ผมชอบเรียนวิชาสุขศึกษา และพลศึกษา  งานอดิเรกของผมคือเลี้ยงสัตว์  กีฬาที่ชอบคือฟุตซอล  กิจกรรมในโรงเรียนที่ชอบคือกิจกรรมเกี่ยวกับกีฬาและการออกกำลังกายต่างๆ เช่น กระโดดเชือก  เต้นเข้ากับจังหวะ และ คีตะมวยไทย

โตขึ้น ผมมีความฝันอยากเป็นทหารครับ จะได้รับใช้ประเทศชาติ และดูแลปกป้องประชาชน ผมจึงอยากได้ทุนการศึกษาให้เรียนจนจบชั้นม.ต้น จะได้สามารถสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารได้ และถ้าหากมีโอกาสผมอยากเรียนต่อให้ถึงระดับปริญญาตรีครับ

 

ทุกครั้งที่มีโอกาส ขวัญชัยจะช่วยงานทุกอย่างที่ทำได้ ทั้งที่บ้าน และโรงเรียน

ทุนการศึกษาที่ได้รับผมจะนำเงินทุนไปชื้ออุปกรณ์การเรียน และเก็บออมไว้เป็นค่าใช้เป็นค่ามาโรงเรียนในแต่ละวัน เพื่อจะได้หาความรู้ให้ได้มากที่สุด และนำความรู้ที่ได้เรียนมา  มาทำงานช่วยเหลือดูแลครอบครัวครับ 

ในปีการศึกษา 2564 นี้ ยังมีเด็กนักเรียนที่ขาดแคลนอีกเป็นจำนวนมาก ในโครงการของมูลนิธิ EDF ที่กำลังดิ้นรนไขว่คว้าโอกาสอยู่ในท้องทุ่งแห่งความหวัง ...ความหวังที่จะมีอนาคตที่ดีขึ้นจากการศึกษา โปรดอย่าปล่อยให้ความหวังของเด็กๆ เหล่านี้ ต้องหยุดลงเพียงเพราะ "ความยากจน" ความช่วยเหลือและการสนับสนุนทางการศึกษาจากคุณ สามารถช่วยจุดประกายความหวังให้แก่พวกเขาเหล่านี้ได้อีกครั้ง