ด้วยความยากจน พ่อแม่ของน้องตาวจึงต้องจากบ้านเพื่อไปเป็นแรงงานงานที่ต่างจังหวัดเมื่อหลายปีก่อนและก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาอีกเลย ยายจึงเป็นเพียงผุ้เดียวที่คอยดูแลและส่งเสียน้องตาวตลอดมา บ้านของน้องตาวจึงไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเอง ยายจึงมีรายได้หลักเพียงอย่างเดียวจากการรับจ้าง หากหมดฤดูเกี่ยวข้าว ยายก็จะรับจ้างทั่วไปในหมู่บ้านได้เงินวันละไม่กี่สิบบาท เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว ทุกวันนี้ยายอายุมากขึ้นไม่ค่อยมีคนจ้าง ทำให้ในบางวันน้องตาวต้องไปขอยืมข้าวสารจากเพื่อนบ้าน และไxเก็บผักเท่าที่พอหาได้แถวบ้านเพื่อมาทำอาหารให้ยายกิน
 

น้องตาวได้เงินไปโรงเรียนเพียงวันละ 1-3 บาทเท่านั้น และในวันไหนที่ยายไม่มีเงิน น้องตาวก็จะไม่ได้เงินไปโรงเรียน หลายครั้งที่เพื่อนๆและคุณครูจะแบ่งอาหารให้น้องตาวกินที่โรงเรียน และนำบางส่วนกลับมาให้ยายที่บ้าน